สาวน้อยหน้าเน่า: (2) ทั้งชีวิตไม่มีใครใกล้ จนมีเทพบุตรที่ไม่กล้าฝัน เป็นคนแรกชิดที่ Hostel

สาวน้อยหน้าเน่า: (2) ทั้งชีวิตไม่มีใครใกล้ จนมีเทพบุตรที่ไม่กล้าฝัน เป็นคนแรกชิดที่ Hostel

ตื่นมาตอนเช้าวันที่ 2 ซึ่งเป็นวันจันทร์... ดิฉันตื่นขึ้นมาพบว่าพ่อหนุ่มดิฉันหายไปซะแล้ว TT ดิฉันก็ได้แต่คิด เห้อออ ได้ใกล้ชิดแค่นี้ก็บุญโขแล้ว เพราะตอนแรกมาพักhostel นี้ เตรียมมาบกะเมกันเต็มที่ เพราะคราวก่อนที่เคยพักhostel โดนเมกันด่าซะเสียหายเป็นชั่วโมงต่อหน้าเรา แต่เราจะทําไงได้ สาวไร้เดียงสาก็ต้องไร้เดียงสาต่อไป ดิฉันเลือกที่จะ เชิดหนีไปดีกว่า ดีกว่าจะมาคลุกน้ําลายเล่นกะพวกไม่มีมารยาท

โอเคค่ะ ตื่นมาก็ล้างหน้าแปรงฟัน เตรียมไปรอรถมารับไปday tour ซึ่งรถจะมารับประมาณ 9 โมง ดิฉันตื่นมา 8 โมง ลงมาที่ๆพัก ดิฉันเจอพ่อหนุ่มค่ะ แต่เขาไม่ได้เอากระเป๋า มา!!! ดิฉันแอบกรี๊ดในใจ คืนนี้เขายังจะอยู่กับดิฉันอีก 1 คืน... เพ้อเจ้อซักพัก ก็เจอเหมือนเพื่อนเขามารับเขาไปเที่ยว เราก็เงิบในใจ อ่าว ไหนมีเพื่อนไม่พักที่เดียวกับเพื่อนหล่ะ เห้ออ

ดิฉันรอรถมารับไปทัวร์สักพัก ขึ้นรถฉันก็แบบ เห้อออ ดิฉันเป็นคนเดียวค่ะเพื่อนๆ ที่เที่ยวคนเดียว คนอื่นเขามาเป็นคู่ๆ ได้แต่นั่งเซ็งในใจมองคนอื่นหวานแหวว มองคู่อื่นก็ จินตนาการถึงหนุ่มในฝันไป…

เที่ยวเสร็จถึงตอนเย็นๆแล้วก็รถก็มาส่งที่พัก ดิฉันก็ไปที่ห้อง จัดเก็บข้าวของเตรียมไปอาบน้ํา และก็ฟุบนอนไปได้ ชม 2 ชม เวลานั้นก็ 2 ทุ่มแล้วค่ะ

ตื่นมาคนก็เต็มห้อง แต่หนุ่มข้างเตียงของดิฉันยังไม่มา ไหนๆก็ไหนๆดิฉันขอไปซื้อแพคเกจทัวร์สําหรับพรุ่งนี้ก่อน ซื้อเสร็จและก็ขึ้นมาที่ห้อง

หนุ่มผู้นั้นเขาก็กําลังค้นนั้นนี้และก็ออกไปเหมือนคนอื่นๆทุกคืนแหละค่ะ ดิฉันก็กลัวเขาคิดว่าเรานอนให้ท่าเขา เลยชิงออกไปเดินเล่นซะหน่อยเลยแล้วค่อยกลับมาสัก3-4ทุ่ม จริงๆก็อยากจะรู้อะแหละค่ะว่าเขาจะนอนหันด้านไหน

ดิฉันก็เลยไปเดินเล่นนั่งกินแมคโดนัล แต่กินไม่หมดหรอกนะคะ ดิฉันต้องพยายามประคองความสวยไว้ก่อนค่ะ ไปแล้วอดเดี่ยวแย่ พ่อหนุ่มเมินแล้วเสียของ ก็นั่งดูคนเดินไปมา เรื่อยๆ

ใกล้ 4 ทุ่มแล้ว ดิฉันเลยเดินกลับ ไปถึงที่พักดิฉันงงนิดนึง หน้าที่พักมีระเบียงอยู่ใช่มั้ยค่ะ พ่อหนุ่มข้างเตียงเขานั่งอยู่ตรงนั้นคนเดียวนั่งจ้องมาที่ดิฉันค่ะ!! เราก็อ่าว "ทําไมไม่ไป นอนหล่ะ อุตส่ากะเวลานอนของเธอแล้วนะ อยากรู้ว่านอนด้านไหน" ฉันคิดในใจ พร้อมเดินก้มหน้าก้มตาเข้าที่พัก

ดิฉันนอนบนที่นอนซักพัก เขาก็เข้ามานอนค่ะ ดิฉันก็ครุ่นคิด "จะทักดีไหมนะ แต่อย่าดีกว่า คนอื่นนอนกันหมดรบกวนคนอื่นและก็อยากคุยแบบไม่ให้คนอื่นรู้” นอนเล่นแทบเล็ต ได้สัก 10 นาทีเขาก็นอน ดิฉันเลยหันไปมอง เขาก็นอนชิดอีกแล้วนะคะ แต่ดิฉันได้แต่ท้อแท้ในใจ "นอนกันนี่ก็คืนที่ 2 แล้ว ยังไม่คุยอะไรกันสักคําเลย อยากรู้จักจัง ไม่รู้จะไป พรุ่งนี้หรือเปล่า" น้ําตาก็ไหลไปพร้อมกับเสียงทํานองเพลงบุบเพสันนิวาส แต่คืนนี้อีกท่อนนะคะ "ไม่ใช่บุพเพสันนิวาสแน่ไซร้ รักจึงได้แรมรา" และก็เพลงไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอทั้ง คืน... เห้ออ ทรมาณใจจริงๆ

เสร็จแล้วก็เพ้อเจ้อจนหลับไป…

 

**สำรหับวันต่อมา ซึ่งวันนี้เป็นวันที่ 3 ดิฉันพักที่hostelทั้งวันเลยค่ะ ไม่ได้ไปไหนเลยมีเรื่องเล่าตอนนี้เยอะพอสมควร ที่เป็นเหมือนห้วงอารมณ์ถึงยอดและลงเหวในวันเดียวกันค่ะ**

นอนตื่นมา 6 โมงแล้ว ดิฉันก็แปลกใจทําไมพ่อหนุ่มเขายังไม่ตื่นไป ดิฉันก็นอนมองเขานอนข้างๆฉันนี่แหละค่ะ ตอนแรกกะจะแอบถ่ายรูป แต่คนในห้องเขาตื่นกันมาก่อนเราอีก เดี๋ยวคนอื่นเขาหาว่าอีเอเชี่ยนนี่โรคจิต จะจับฝรั่ง…

วันนี้ก็วันที่ 3 แล้ว ดิฉันก็ดูแพลนที่ดิฉันจะต้องไปเที่ยว ดิฉันก็ครุ่นคิดว่าจะไปดีมั้ย เพราะขนาดเมื่อวานไปแบบคนเดียวได้ยังไม่มีคนไปเดี่ยวๆ แต่ดิฉันดันไปซื้อทัวร์แบบพวกคู่ๆ ไป เราต้องไปคนเดียวให้เขามองดูถูกเล่นแน่ๆแน่นอนเลยอะคะ เลยนอนมองหน้าเขาเล่นไปคิดไป จนกระทั่ง 8 โมง เขาก็ยังนอนอยู่

ดิฉันจึงตัดสินใจลงไปบอกพนักงานว่าดิฉันไปไปนะคะ เพราะเมื่อวานนี้เดินเยอะมาก เลยปวดขา เขาก็บอกแคนเซิลแบบนี้ไม่ได้เงินคืนนะคะ เราก็บอกไปไม่เป็นไร แนวๆนี้ไป

ไม่ใช่อะไรหรอกค่ะ ดิฉันกะจะคุยกับพ่อหนุ่มข้างๆแบบส่วนตัวๆ ดิฉันเลยทุ่มทุนไม่ไปซะเลย ขึ้นมาเขาก็นั่งเล่นแท็บเล็ตไป ฉันก็นอนข้างเขา เขาก็มองมาฉันก็เล่นแทบมองเขาไป มา มองมันไปๆมาๆ ไม่ทักสักที

จนกระทั่ง 10 โมงโน่นแหนะค่ะ แบบตอนนั้นฉันคิดว่า "ถ้าไม่รู้จักกันตอนนี้จะไปรู้ตอนไหน" เลยถามเค้า "โทดทีนะคะ ชื่ออะไรหรอคะ" เขาวางแท็บเล็ตลงพร้อมทําหน้างงๆ ดิฉันก็งงใส่สิคะ เขาคงงงว่าทําไมฟังทักเขา ฉันทําหน้าสงสัยใส่ "วิล" "วิล" เขาตอบ เราก็อืมๆ (แต่ไม่แนะนําตัวกลับไปเพราะสวยจนเบลอ) ตอนนั้นฉันก็นึกว่าเขาจะทักกลับแต่ไม่เลย

ดิฉันเลยเล่นแท็บเล็ตแปบนึงก็ถามต่ออีก "มาที่นี่นานแล้วยัง" "3 วันแล้ว" เขาตอบ "จะไปไหนบ้างหรอ" วิลถาม - ในขณะที่เขาถาม ดิฉันมองแต่หน้าอกเขา พร้อมสกิมมิ่งบอดี้เขา เขาไม่มีรอยสักเลย สเปคมากๆๆๆๆๆๆๆ เลยงงต่อ (ลืม บอกไป ที่เขานอนแต่ละคืนเขาถอดเสื้อถอดกางเกงนอนทุกคืนเลยนะคะ) ฉันก็งงสิคะ "ไม่รู้สิ" ตอบไป "จริงๆแล้วฉันจะไป... แต่ว่ายกเลิกไปแล้วเพราะปวดหลังมาก" "งั้นพักเถอะ" เขาตอบและทิ้งให้ฉันคนสวย เซ็งอยู่บนเตียงคนเดียว (จริงๆฉันพึ่งเห็ฯว่าเขาเข้าเฝือกนิ้วเขาอยู่ ไปโดนอะรมาก็ไม่รู้ ลืมถามเพราะแบบเดี๋ยวหาว่าอีนี่สังเกตฉันจังอี ลิงเหลือง)

*****

ดิฉันนอนจนเที่ยงคนเดียว และลงไปเดินเล่น ไม่พบใครเลยค่ะ555 ก็ไปหาอะไรกิน เสร็จกลับมาก็หยิบสมุดโน้ตมาเขียนไดอารี่นี่แหละค่ะ และก็มีหนุ่มออสซี่รายใหม่เข้ามาพัก ก็ดูดีนะคะ แต่humorเขากว่าดีมากกก เขาทักทายดิฉัน แต่ดิฉันไม่ ตอบหรอกค่ะ เพราะดิฉันมีพ่อหนุ่มข้างๆคนเดียวก็พอ ดิฉันเลยเอาสมุดโนตลงไปเขียนข้างล่าง ดิฉันเห็นพ่อหนุ่มนั่งกองอยู่มุมหันหลังไม่สนใคร ดิฉันเลยนั่งตรงข้ามเขาแต่ห่างไป 2 โต๊ะได้นะคะ และก็ลืมเอาของลงมาเลยขึ้นไปที่ห้อง เอาลงมาอีกที ดิฉันงงค่ะ ใครไม่รู้เอาสมุดหนังสืออะไรไม่รู้มาวางไว้ติดกับเก้าอี้ที่ดิฉันนั่งค่ะ

**** เดี๋ยวขอพิมพ์ต่อแป็บนึงค่ะ ขอรับรองค่ะว่าpart3นี้ดีที่สุดและน่าเสียดายที่สุดเพราะคนอเมริกัน อริตลอดกาลของดิฉัน!! * * * *