คณิน ตั้งปัญญาไว (ตูน)

 

เพิ่งเป็นบัณฑิตจาก คณะนิติศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ อายุ 24 ปีเต็ม รักการเดินทางจริงๆจังๆตั้งแต่สมัยเรียนปี 1 ทริปที่อภิมหึมามหาโคตรเดินทางไกลสุดๆ น่าจะเป็นทริป Tran-siberia + Armenia + Georgia + Turkey 58 วัน คนเดียว และ South Africa + Namibia + Lesotho 45 วัน คนเดียว และอีกเยอะแยะไปหมด  ตอนนี้น่าจะ 36ประเทศแล้ว 

 

ตั้งแต่เรียนก็เก็บหอมรอมริบไว้เพื่อเที่ยวเท่านั้น มีแต่การเดินทางที่จะทำให้เราใจสั่นได้ ทริปแต่ละทริปที่เกิดขึ้นตั้งแต่ปี 2559 เป็นต้นมามักจะเป็นทริปใหญ่ๆ ใหญ่สุดๆ ทำอะไรเล็กๆไม่ได้แล้ว แต่ก็มีบ้างนะที่เล็กๆ หลังๆมาประเทศที่ตูนจะอยากไปมักจะเป็นประเทศที่แปลกๆไปยากๆหน่อยไม่ฮิต แต่ถ้าฮิตจะต้องมีของดี ดังนั้นลืมไปได้เลยทีไ่หนฮิตติดตลาดของคนไทยจะไม่ค่อยพูดถึงมาก เช่นพวกเกาหลี ญี่ปุ่น พักก่อน เราชอบเที่ยวแบบไม่ฮิตเช่น จีน อินเดีย แอฟริกาใต้ นามิเบีย ยูเครน รัสเซีย เลโซโท ศรีลังกา ฟิลิปปินส์

 

การเดินทางกลายมาเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว รู้ตัวอีกที ชอบอ่าน Lonely Planet มากๆ ถึงขั้นซื้อมาเก็บไว้เต็มไปหมด เราไม่ได้เที่ยวเรื่อยเปื่อยนะ เวลาเที่ยวเราจะหาความรู้คู่ไปกับการท่องเที่ยวดังนั้น เน้นหลักๆคือสถานที่ทางประวัติศาสตร์พิพิธภัณฑ์อะไรทำนองนี้ ธรรมชาติก็เยอะ แล้วแต่เป้าหมายของแต่ละทริปและจุดเด่นของแต่ละประเทศ

 

บล็อกนี้จะเน้นการเล่าเรื่องเป็นส่วนใหญ่ ให้ไอเดีย วิธีการเที่ยว ไม่เน้นรีวิวเป็นฉากๆนะ 

 

 

ทริปที่ใหญ่สุดๆ ที่เคยไปมาทริปแรกในชีวิต คือ การไปใช้ชีวิตที่ประเทศฟิลิปปินส์ ตอนขึ้นปี 2 คุณแม่ส่งไปเรียนภาษาอังกฤษที่นั้น นาน 5 เดือนเต็มและเที่ยวเองอีก 1 เดือนเต็ม ในระหว่างเรียนก็ไปเที่ยวแบบสุดๆอยู่นะ ตอนนั้นที่บินคนเดียว ปกติก็บินคนเดียวตอนเด็กๆก็มีบ้าง แต่ครั้งนั้นไม่เหมือนกันไงเพราะไปนานมาก เรามารู้ตัวทีหลังว่า ไปคนเดียวไม่เหงาเลย ถ้าเรารู้จักทำให้ตัวเองไม่เหงา ไม่น่ากลัวเลยแค่ดูแลตัวเองดีดี 

 

หลายคนถามตูนกล้าไปได้ไงคนเดียว ตูนตอบขำขำนะ ทำไมจะไม่กล้า มีเงิน ไม่กลัว 555 ก็จริงๆ เราเรียนรู้ได้ระหว่างเที่ยวคือ เงินสำคัญที่สุดในการเที่ยว ความปลอดภัยยังเตรียมตัวยัง control ได้ แต่เงินนี้สิ หามาได้ไงละ ฮ่าๆ แต่จริงๆแล้วถ้าจะให้ตอบแบบดีดี ก็คือ ประเทศที่เราจะไป ช่วงเวลาที่เราจะไป ความนานที่เราจะไป คนอื่นเค้าไม่พร้อม เราพร้อม ทำไมเราต้องรอ ถ้าเรารอเราจะได้ไปไหม คิดอย่าเยอะ ไปซะ คิดมากไม่ได้ไป ความคิดนี้เกิดขึ้นครั้งแรกตอนไปทรานไซบีเรีย ตอนนั้นไปกับคุณแม่ที่ซีอาน ประเทศจีน และจะไม่กลับบ้าน คือจะไปต่อไง เลยไปให้สุดๆไหนๆก็ไปแล้ว ยอมโดดเรียนสองสัปดาห์ รวมๆแล้ว 58 วัน 

 

เลยอยากจะเป็นแรงบันดาลใจให้คนที่สนใจ หรือกำลังสองจิตสองใจ ไม่กล้าที่จะเดินทางคนเดียว มาดูว่าเดินทางคนเดียวมีน่ากลัวบ้าง แต่ไม่มาก มันไม่ได้น่ากลัวอย่างใจคิด อะไรก็เกิดขึ้นได้ในความคิด ตูนเที่ยวที่แอฟริกาใต้และนามิเบีย มา 45 วัน ใช่ ตอบเลยว่าแอฟริกาใต้อันตรายก็ต่อเมื่อเราไม่เตรียมตัว เราลองผิดลองถูกมาหมดแล้ว แล้วก็รอดมาตลอด 

 

 

อย่าไปกลัว ออกมาส่องโลกกัน